Gran Ganaria 1

Hallo allemaal,
Ik ga vanaf nu een blog bijhouden van wat ik allemaal doe in Gran Canaria. Ik probeer wekelijks iets te plaatsen zodat jullie een idee hebben van wat ik hier nu eigenlijk doe.
Maandag 28 april
Ik ben met mama naar de stad geweest om een sim kaart te kopen voor mijn mobiel. Vervolgens gingen we richting Lucardi en kreeg ik een mooie ring die ik om kan doen en eventjes aan thuis kan denken.
Nadat ik aangegeven had dat ik geen groot afscheidsfeest wilden kwamen er maandagavond toch een aantal familieleden/vrienden om mij alsnog succes te wensen. Dit vond ik erg leuk, heb veel kaartjes gekregen met teksten die me er doorheen zullen slepen in de moeilijke tijden.
Dinsdag 29 april
Ik voelde me deze dag echt verschrikkelijk. Ik liep meer lucht kapot dan iets anders. Ik sliep slecht en ik at slecht. Mama kwam met de verassing van een kussen met Bumper en Pino erop. Nou, toen was het ijs gebroken. De tranen bleven stromen.
Nadat ik weer een beetje bijgekomen was, kwamen Opa en Oma langs om wat te drinken en een soort van afscheid te nemen. Tegen 17.00 uur kwam Jeroen langs. Pff wat hadden we ‘t zwaar! Ik had afgesproken even te skypen met Dewy. Dit deed me echt goed ik had er weer vertrouwen in.
’s Avonds kwamen Gerard en Jolanda langs om me nog even een knuffel te geven en succes te wensen. Dit ging natuurlijk ook niet zonder tranen. Ook ben ik nog even langs Sander en Mirjam op gegaan om mijn laptop op te halen en nog even snel afscheid te nemen. Terwijl we naar huis reden kwamen Jeroen en ik, Pieter tegen die ook nog even snel wat opbeurende woorden toesprak.
Een half uur later was het zover. Ik moest afscheid nemen van Jeroen. In één woord VRESELIJK. Ik werd er gewoon misselijk van en heb er zelfs van overgegeven. Nadat ik weer een beetje rustig werd heb ik tegen Papa en Mama aangelegen op de bank.
Woensdag 30 april
Na een slechte nacht met weinig slaap wordt ik alweer wakker met een misselijk gevoel. Ik moest nog steeds overgeven. Het moment dat ik moest gaan kwam steeds dichterbij. 10.15 uur reden we weg van huis snel langs Opa en Oma om echt afscheid te nemen. Ik ging op de bank zitten en barste vrijwel meteen in tranen uit. Oma pakte me vast, we huilden samen in elkaars armen. Ik stond op en zag Opa met tranen in zijn ogen. Ik pak hem vast en loop vervolgens naar buiten met Oma die me uitzwaait. Echt een verschrikkelijk gevoel. Ik heb geloof ik tot in Arnhem nog gesnotterd.
Ander halfuur later arriveren we op Schiphol. De koffers worden weggebracht en we besluiten wat te drinken. De tijd vloog voorbij, snel maakten we nog een gezinsfoto bij het panorama. Haastig lopen we naar beneden richting de douane. Dit was het dan, ik moest afscheid nemen van mijn gezin. Ik pak mama vast en begin te huilen ze fluisterd iets in mijn oor en niet veel later pak ik Lotteke vast: ‘’Het komt goed bel’’ zei ze, nog geen seconde later stromen de tranen over haar wangen. Ik pak Joshua vast de stoere boy. Als laatste knuffel ik papa, die vraagt of ik laat weten dat ik aangekomen ben en wenst hij me succes. Ik geef een snelle kus en ga snel door de douane. Rennend over de ‘’moonwalkplaten’’ naar natuurlijk de verste gate ever. Meteen mocht ik het vliegtuig in en zat ik de achterste rij naast een ouder echtpaar. Ik dacht dat het 4,5 uur vliegen was maar dat had ik gedroomd. Hier is het 1 uur vroeger als in Nederland het is dus 5,5 uur vliegen met tussenstop Tenerife. Dat was balen en behoorlijk saai.
Nadat ik geland was moest ik mijn koffers ophalen. Ik was weer te klooien met zo’n karretje dat heb ik snel opgegeven omdat, ja geloof het of niet mijn koffers er als eerst uitkwamen! Ik loop door de glazendeuren waar een taxichauffeur op mij zou staan te wachten met een bordje. Natuurlijk was deze er niet… Op dat moment kijk ik naar de klok en naar mijn mobiel ik zie 1 uur verschil staan, al snel is het me duidelijk..
Na een halfuur op de taxi gewacht te hebben besluit ik er zelf een te nemen. De beste man sprak geen woord Engels. Dus ik maar met mijn beste Spaans: ‘’no habla Español ’’ vrijwel direct kwam een man ons helpen. Ja mensen ik heb voor het eerst een vloeiende Engelse zin eruit gegooid zonder na te denken haha! Na 25 minuten in de taxi te hebben gezeten kwam ik eindelijk aan bij Gloria Palace. Hier werd ik direct opgevangen door de half Nederlandse receptie. De baas was weg dus kreeg ik een tijdelijke kamer. Misschien bleef ik hier misschien ook niet. Ook kreeg ik een rondleiding door het hotel en mocht in het restaurant eten, helaas had ik geen trek.
Ik voelde me deze dag echt alleen, ook in het hotel. Ik begon te huilen nadat ik alle berichten gelezen had. Vrijwel direct heb ik geskypt en kon ik weer lachen.
Altijd fijn is trouwens als je één koffer niet open krijgt met de goede code…
Donderdag 1 mei
Ik was al vroeg wakker, dat komt vooral door dat ene uurtje tijdsverschil. Ik ben door het doolhof heen gelopen en heb uiteindelijk onze eetruimte gevonden. Man, wat een gevangenis is dat. We krijgen een roestvrijstalen bord met vakjes en krijgen elke dag hetzelfde te eten althans als ik mijn collega’s moet geloven. Helaas zat mijn koffer nog steeds dicht en moest ik de technische dienst laten komen die me vierkant uit gelachen heeft.
Nadat mijn baas één uur te laat kwam op onze afspraak hebben we samen de contracten getekend. Daarna heb ik kennis gemaakt met animatieteam, helaas vertrekt meer dan de helft in juni/juli ( mijn vertrekdatum is inmiddels ook bekend: 16 oktober). Ook heb ik een nieuwe kamer met een kamergenoot gekregen. Een frans meisje die een teringbende van een kamer had ( die ze inmiddels gepoetst heeft!!!) S’middags had ik lekker vrij en ben ik gaan zwemmen. Leuk detail ik lag met een dubbele split in het zwembad. Na een tijdje zonnen en zwemmen keek ik op mijn mobiel en zag dat het bijna 17.00 uur was , ik had om 18.00 uur een afspraak gepland staan en vooraf wilde ik nog even douchen.
1 uur later…
Ik loop achter de receptie het kantoor binnen en zie met mijn stomme hoofd dat het pas 17.00 uur is. Ja hoor, ik had mijn mobiel nog niet op de goede tijd gezet. Gelukkig werd ik door niet al te veel mensen uitgelachen ( de hele receptie). Een uur later is het dan echt 18.00 uur en mag ik mijn uniform gaan passen. Ik pakte het broekje en de polo aan om te passen. ‘’ There is a toilet on the back if your feel ………….’’ ‘’huh wat’’ ik stond al met mijn broek op de knieën hahaha! Vervolgens kreeg ik mijn naambadge en werden er een aantal regels uitgelegd.
S’avonds heb ik nog even geskypt en heb ik een wandeling gemaakt naar het centrum en het strand. Daarna heb ik kennis gemaakt met het ( gratis ?!) uitgaansleven van Gran Canaria.
Vrijdag 2 mei
Vandaag was het dan zover… mijn allereerste werkdag op Gloria Palace San Agustin! Superspannend maar ik heb er ook superveel zin in!
Bij de eerste activiteit waren geen mensen, dus gingen we maar wat voorbereidingswerk doen bij de Tina kidsclub. Diploma’s schrijven en tekenen. Toen alle diploma’s klaar waren hebben we het omkleedhok van de animatie schoongemaakt en hebben we een halfuur T-shirts gevouwen. Later heb ik nog een dans van Grease geleerd en heb ik meegeholpen bij de bingo. Om 15.00 uur was er weer een activiteit namelijk: handboog schieten. Hier kwam helaas maar één jongen op af dus deze activiteit ging ook niet door net als ping pong later op de dag. Het is echt jammer dat het zo rustig is op het hotel. Het schijnt dat het vorige week met de vakantie wel erg druk geweest is. Gelukkig wordt het in juni alweer drukker! ’s Avonds heb ik de minidisco gedaan en de diploma uitreikingen.
Zaterdag 3 mei
Mijn werkdag begon om 10.00 uur. s’ Ochtends moeten we iedere morgen een rondje om het zwembad lopen om iedereen een goede morgen te wensen. Daarna begonnen mijn eerste activiteiten ( bowlen, watergames, minigolf). Het is ineens een stuk drukker in het hotel, dat komt natuurlijk door de wisseldag. Ik heb ineens lekker veel te doen!
’s Middags heb ik geoefend voor de show van donderdag ( diamonds, highschool musical, grease). Daarna was ik lekker vrij en ben ik richting het strand gegaan. Hier heb ik ongeveer een uur gelegen. Op de terugweg ben ik nog even langs het winkelcentrum gelopen en ben ik lekker gaan eten. EINDELIJK normaal eten! Zometeen moet ik minidisco doen met de allerkleinste en de prijsuitreikingen.

Miss you all!
Big kiss,
Annebelle